ਜਰਮਨ ਕਹਾਣੀਆਂ

ਹੈਂਸਲ ਅਤੇ ਗਰੇਟਲ
ਡੇਰ ਬਰਡਰ ਗ੍ਰੀਮ

ਵੋਰ ਈਨੇਮ ਗਰੂਏਨ ਵਾਲਡੇ ਵੋਹੱਨਟੇ ਈਨ ਆਰਮਰ ਹੋਲਜ਼ੈਕਰ ਮਿਟ ਸਾਈਨਰ ਫ੍ਰਾਉ ਐਂਡ ਸਿਨੇਨ ਜ਼ਵੇਈ ਕਿੰਡਰਨ; ਦਾਸ ਬੈਬਚੇਨ ਹੇਅ ਹੇਂਸਲ ਅੰਡ ਦਾਸ ਮਡਚੇਨ ਗਰੇਟੇਲ. ਏਰ ਹੈੱਟ ਵੈਨਿਗ ਜ਼ੂ ਬੇਇਸਿਨ ਅੰਡ ਜ਼ੂ ਬ੍ਰੈਚਨ, ਅੰਡ ਈਨਮਲ, ਅਲਸ ਗ੍ਰੋਰੀ ਟਿerਰੰਗ ਇਨ ਲੈਂਡ ਕੈਮ, ਕੋਨਟੇ ਏਰ ਦਾਸ ਟਾਗਲੀਚੇ ਬਰੋਟ ਨਿਕਟ ਮੇਹਰ ਸਕੈਫੇਨ.

Wie er sich nun abends im Bette Gedanken machte und sich vor Sorgen herumwälzte, seufzte er und sprach zu seiner Frau: “ਕੀ ਸੋਲ ਔਸ ਅਨਸ ਵਰਡੇਨ ਸੀ? Wie können wir unsere armen Kinder ernähren da wir für uns selbst nichts mehr haben?"

“Weißt du was, Mann, antwortete die Frau, “wir wollen morgen in aller Frühe die Kinder hinaus in den Wald führen, wo er am dicksten ist. ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਦਿਨ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। Sie finden den Weg nicht wieder nach Haus, und wir sind sie los।”

“Nein, Frau”, sagte der Mann, “das tue ich nicht; Wie sollt ich ਦੇ übers Herz bringen, meine Kinder im Walde allein zu lassen! Die wilden Tiere würden bald kommen und sie zerreißen.

“ਓਹ, ਡੂ ਨਾਰ”, ਸਾਗਟੇ ਸਿਏ, “ਡੈਨ ਮੁਸੇਨ ਵਾਈਰ ਐਲੇ ਵਿਏਰੇ ਹੰਗਰਸ ਸਟਰਬੇਨ, ਡੂ ਕੈਨਸਟ ਨੂਰ ਡਾਈ ਬਰੇਟਰ ਫਰ ਡਾਈ ਸਾਰਜ ਹੋਬੇਲਨ”, und ließ ihm keine Ruhe, bis er einwilligte.

"ਆਬਰ ਡਾਈ ਆਰਮੇਨ ਕਿੰਡਰ ਡਾਉਰਨ ਮਿਚ ਡੌਕ", ਸਾਗਤੇ ਡੇਰ ਮਾਨ। Die zwei Kinder hatten vor Hunger auch nicht einschlafen können und hatten gehört, was die Stiefmutter zum Vater gesagt hatte.

Gretel weinte bittere Tränen und sprach zu Hänsel: "Nun ist's um uns geschehen."

“ਫਿਰ ਵੀ, ਗ੍ਰੇਟੇਲ,” ਸਪ੍ਰੈਚ ਹੈਂਸੇਲ, “ਗਰੇਮੇ ਡਿਚ ਨਿਚਟ, ਆਈਚ ਵਿਲ ਅਨਸ ਸਕੋਨ ਹੇਲਫੇਨ।”

ਅੰਡ ਅਲਸ ਡਾਈ ਅਲਟੇਨ ਈਂਗੇਸਚਲਾਫੇਨ ਵੇਅਰੇਨ, ਸਟੈਂਡ ਏਰ ਔਫ, ਜ਼ੋਗ ਸੇਨ ਰੌਕਲੇਨ ਐਨ, ਮਾਚਟੇ ਡਾਈ ਅਨਟਰਟੇਰ ਔਫ ਅੰਡ ਸਕਲਿਚ ਸਿਚ ਹਿਨਾਸ। Da schien der Mond ganz hell, und die weißen Kieselsteine, die vor dem Haus lagen, glänzten wie lauter Batzen. Hänsel bückte sich und steckte so viele in sein Rocktäschlein, als nur hinein wollten. Dann ging er wieder zurück, sprach zu Gretel: “Sei getrost, liebes Schwesterchen, und schlaf nur Ruhig ein, Gott wird uns nicht verlassen”, und legte sich wieder in sein Bett.

ਅਲਸ ਡੇਰ ਟੈਗ ਐਨਬ੍ਰੈਚ, ਨੋਚ ਈਹੇ ਡਾਈ ਸੋਨੇ ਔਫਗੇਗੇਂਗੇਨ ਵਾਰ, ਕਾਮ ਸਕੋਨ ਡਾਈ ਫਰਾਉ ਅਂਡ ਵੇਕਟੇ ਡਾਈ ਬੀਡੇਨ ਕਿੰਡਰ: "ਸਟੇਹਟ ਔਫ, ਆਈਹਰ ਫਾਊਲਨਜ਼ਰ, ਵਿਰ ਵੋਲਨ ਇਨ ਡੇਨ ਵਾਲਡ ਗੇਹੇਨ ਅਂਡ ਹੋਲਜ਼ ਹੋਲਨ।" Dann gab sie jedem ein Stückchen Brot und sprach: "Da habt ihr etwas für den Mittag, aber eßt's nicht vorher auf, weiter kriegt ihr nichts."

ਗਰੇਟੇਲ ਨਹਮ ਦਾਸ ਬ੍ਰੌਟ ਅਨਟਰ ਡਾਈ ਸਕੋਰਜ਼, ਵੇਲ ਹੇਂਸਲ ਡਾਈ ਸਟੀਨ ਇਨ ਡੇਰ ਟਾਸਚੇ ਹੈਟੀ. ਡਾਂਚ ਮਾਚਟੇਨ ਸੀਈ ਸਿਚ ਅਲ ਜ਼ੁਸਮੈਨ ਆਫ ਡੇਨ ਵੇਗ ਨੈਚ ਡੈਮ ਵਾਲਡ. ਆਲਸ ਸਿਈ ਈਨ ਵੈਲਚੇਨ ਗੇਗਜੇਨ ਵੇਅਰਨ, ਸਟੈਂਡ ਹੇਂਸਲ ਅਜੇ ਵੀ ਅੰਡਰ ਗੱਕਟ ਨੈਚ ਡੈਮ ਹਾusਸ ਜ਼ੁਰੈਕ ਅਨਟ ਟੈਟ ਦਾਸ ਵਾਈਡਰ ਐਂਡ ਇਮਰ ਵਾਈਡਰ.

ਡੇਰ ਵੈਟਰ ਸਪ੍ਰੈਚ: "ਹੈਨਸੇਲ, ਸੀ ਗੁਕਸਟ ਡੂ ਡਾ ਅਂਡ ਬਲੀਬਸਟ ਜ਼ੁਰਕ, ਹੈਬ ਅਚਟ ਅਂਡ ਬਿਲਗੀਸ ਡੇਇਨ ਬੇਇਨ ਨਿਚ!"

"Ach, Vater", sagte Hänsel, "ich sehe nach meinem weißen Kätzchen, das sitzt oben auf dem Dach und will mir Ade sagen."

ਡਾਈ ਫਰਾਉ ਸਪਰਾਚ: "ਨਾਰ, ਦਾਸ ਇਸਸਟ ਡੇਨ ਕਾਟਜ਼ਚੇਨ ਨਿਚਟ, ਦਾਸ ਇਸਸਟ ਡਾਈ ਮੋਰਗੇਨਸਨ, ਡਾਈ ਔਫ ਡੇਨ ਸ਼ੌਰਨਸਟਾਈਨ ਸਕਿੰਟ।" Hänsel aber hatte nicht nach dem Kätzchen gesehen, sondern immer einen von den blanken Kieselsteinen aus seiner Tasche auf den Weg geworfen.

Als sie mitten in den Wald gekommen waren, sprach der Vater: "Nun sammelt Holz, ihr Kinder, ich will ein Feuer anmachen, damit ihr nicht friert." Hänsel und Gretel trugen Reisig zusammen, einen kleinen Berg hoch.

Das Reisig ward angezünet, und als die Flamme recht hoch brannte, sagte die Frau: “Nun legt euch ans Feuer, ihr Kinder, und Ruht euch aus, wir gehen in den Wald und hauen Holz. "Wenn wir Fertig sind, kommen wir wieder und holen euch ab."

ਹੇਂਸਲ ਅੰਡ ਗਰੇਟਲ ਸਾਸੇਨ ਅਮ ਦਾਸ ਫਿਯੂਅਰ, ਅੰਡ ਅਲਸ ਡੇਰ ਮਿਟਾਗ ਕਾਮ, ਅੇ ਜੇਡੇਸ ਸੀਨ ਸਟੈਕਲਿਨ ਬਰੋਟ. ਅੰਡਰ ਵੇਲ ਸਿਏ ਡਾਈ ਸ੍ਲੇਜੀ ਡੇਰ ਹੋਲਜੈਕਸਟ ਹਰਟਨ, ਸੋ ਡਿੱਗੀ ਸੀਯ, ਆਈਰ ਵੈਟਰ ਵੂਰ 'ਇਨ ਡੇਰ ਨਾਹੇ. ਈਸ ਯਾਰ ਅਬੀਰ ਨੀਚਟ ਡਾਈ ਹੋਲਾਜ਼ੈਕਸਟ, ਈਸ ਯੇਨ ਈਨ ਅਸਟ, ਡੇਨ ਇਰ ਏਨ ਆਈਨ ਡੈਰਨ ਬਾumਮ ਗੈਬੁਡੇਨ ਹੈੱਟ ਅੰਡ ਡੇਨ ਡਾਰ ਵਿੰਡ ਹਿਨ ਅਨ ਉਸ ਦੀ ਸਕਲਗ. ਅੰਡ ਆਲਸ ਸੀਈ ਸੋ ਲੈਂਜ ਗੇਸੀਸਨ ਹੈਟੇਨ, ਫਿਲੇਨ ਇਹਨੇਨ ਡਾਈ Auਜੈਨ ਵੋਰ ਮਡਿਗਕੀਟ ਜ਼ੂ, ਅੰਡਰ ਸਿਏ ਸਕਲਿਫਿਨ ਫੈਸਟ ਈਨ. ਅਲਸ ਸਿਈ ਐਂਡਲਿਚ ਇਰਵਚਟਨ, ਵਾਰ ਐਸ ਐਸ ਸਕੋਂ ਫਿਨਸਟੇਅਰ ਨੈਚਟ.

ਗ੍ਰੇਟਲ ਫਿੰਗ ਐਨ ਜ਼ੂ ਵੇਇਨੇਨ ਅਂਡ ਸਪ੍ਰੈਚ: “Wie sollen wir nun aus dem Wald kommen?”

Hänsel aber tröstete sie: "Wart nur ein Weilchen, bis der Mond aufgegangen ist, dann wollen wir den Weg schon finden." Und als der volle Mond aufgestiegen war, so nahm Hänsel sein Schwesterchern an der Hand und ging den Kieselsteinen nach, die schimmerten wie neugeschlagene Batzen und zeigten ihnen den Weg.

Sie gingen die ganze Nacht hindurch und kamen bei anbrechendem Tag wieder zu ihres Vaters Haus. Sie klopften an die Tür, und als die Frau aufmachte und sah, daß es Hänsel und Gretel waren, sprach sie: “Ihr bösen Kinder, was habt ihr so ​​lange im Walde geschlafen, wir haben geglaubt, ihredgardkomletwicket. " ਡੇਰ ਵੈਟਰ ਅਬੇਰ ਫਰੂਟ ਸਿਚ, ਡੇਨ ਏਸ ਵਾਰ ਆਈਐਚਐਮ ਜ਼ੂ ਹਰਜ਼ੇਨ ਗੇਗੇਨਗੇਨ, ਡਾਸ ਏਰ ਸਿਏ ਸੋ ਐਲੇਨ ਜ਼ੁਰੁਕਗੇਲਾਸੇਨ ਹੈਟੇ।

Nicht lange danach war wieder Not in allen Ecken, und die Kinder hörten, wie die Mutter nachts im Bette zu dem Vater sprach: “Alles ist wieder aufgezehrt, wir haben noch einen halben Laib Brot, hernach hatinde das Lied. Die Kinder müssen Fort, wir wollen sie tiefer in den Wald hineinführen, damit sie den Weg nicht wieder herausfinden; es ist sonst keine Rettung für uns." Dem Mann fiel's schwer aufs Herz, und er dachte: Es wäre besser, daß du den letzten Bissen mit deinen Kindern teiltest.

ਏਬਰ ਡਾਈ ਫਰੂ ਹਰਟ ਆਉਫ ਨਿਕਟਸ, ਸੀ ਏਰ ਸੇਗਟੇ, ਸਕਾਲਟ ਇਹਨ ਐਂਡ ਮਾਚਿਟ ਇਹਮ ਵਰਵਰਫ. ਵੇਰ ਏ ਸੰਗਤ, ਮਿß ਬੀ ਸੇਗੇਨ, ਅਨ ਵੇਲ ਏਰ ਦਾਸ ਇਰਸਟੇਮਲ ਨਚਗੇਬੇਨ ਹੈਟੀ, ਇਸਲਈ ਮਿßਟ ਏਰ ਈਸ ਏਚ ਜ਼ੂਮ ਜ਼ਵੀਟੈਨਮਲ.

Die Kinder waren aber noch wach gewesen und hatten das Gespräch mitangehört. Als die Alten schliefen, stand Hänsel wieder auf, wollte hinaus und die Kieselsteine ​​auflesen, wie das vorigemal; Aber die Frau hatte die Tür verschlossen, und Hänsel konnte nicht heraus. Aber er tröstete sein Schwesterchen und sprach: "Weine nicht, Gretel, und schlaf Nur Ruhig, der liebe Gott wird uns schon helfen."

Am frühen Morgen kam die Frau und holte die Kinder aus dem Bette. Sie erhielten ihr Stückchen Brot, das war aber noch kleiner als das vorigemal. Auf dem Wege nach dem Wald bröckelte es Hänsel in der Tasche, stand offt still und warf ein Bröcklein auf die Erde. "ਹੈਂਸਲ, ਕੀ ਸਟੀਹਸਟ ਡੂ ਅੰਡ ਗੁਕਸਟ ਡਿਚ ਉਮ ਸੀ?" sagte der Vater, "geh deiner Wege!"

“Ich sehe nach meinem Täubchen, das sitzt auf dem Dache und mir Ade sagen”, antwortete Hänsel।

"Narr", sagte die Frau, "das ist dein Täubchen nicht, das ist die Morgensonne, die auf den Schornstein oben scheint." Hänsel aber warf nach und nach alle Bröcklein auf den Weg.

Die Frau führte die Kinder noch tiefer in den Wald, wo sie ihr Lebtag noch nicht gewesen waren. Da ward wieder ein großes Feuer angemacht, und die Mutter sagte: “Bleibt nur da sitzen, ihr Kinder, und wenn ihr müde seid, könnt ihr ein wenig schlafen. Wir gehen in den Wald und hauen Holz, und abends, wenn wir Fertig sind, kommen wir und holen euch ab।” Als es Mittag war, teilte Gretel ihr Brot mit Hänsel, der sein Stück auf den Weg gestreut hatte. Dann schliefen sie ein, und der Abend bilging; ਅਬਰ ਨੀਮਾਂਡ ਕਾਮ ਜ਼ੂ ਡੇਨ ਆਰਮੇਨ ਕਿੰਡਰਨ।

Sie erwachten erst in der finstern Nacht, und Hänsel tröstete sein Schwesterchen und sagte: “Wart nur, Gretel, bis der Mond aufgeht, dann werden wir die Brotbröcklein sehen, die ich ausgestreut Habeddens Habegens, die. kam, machten sie sich auf, aber sie fanden kein Bröcklein mehr, denn die viel tausend Vögel, die im Walde und im Felde umherfliegen, die hatten sie weggepickt.

ਹਾਂਸਲ ਸਾਗਟੇ ਜ਼ੂ ਗ੍ਰੇਟਲ: "Wir werden den Weg Schon finden." Aber sie fanden ihn nicht. Sie gingen die ganze Nacht und noch einen Tag von Morgen bis Abend, aber sie kamen aus dem Wald nicht heraus und waren so hungrig, den sie hatten nichts als die paar Beeren, die auf der Erde standen. Und weil sie so müde waren, daß die Beine sie nicht mehr tragen wollten, so legten sie sie unter einen Baum und schliefen einen.

ਨੂਨ ਵਾਰ ਦੇ ਸਕੋਂ ਡੇਰ ਡ੍ਰਿਟ ਮੋਰਗੇਨ, ਡੇß ਸੀ ਆਈ ਇਹਰੇਸ ਵਟਰਸ ਹਾusਸ ਵਰਲਾਸਨ ਹੈੱਟਨ. ਸੀਨ ਫਿੰਗੇਨ ਵਿਅਡੇਅਰ ਏ ਜ਼ੂ ਗੇਹਨ, ਅਬੇਰ ਸਿਏ ਗੈਰੀਟਿਨ ਇਮਰ ਟਿਪਰ ਇਨ ਇਨ ਡੇਨ ਵਾਲਡ, ਅਨ ਵੇਨ ਨਿਕਟ ਬਾਲਡ ਹਿਲਫੇ ਕੈਮ, ਮੂਟੇਨ ਸੀਈ ਵਰਚਸਮਚੇਨ. ਆਲਸ ਏਸ ਮਿਟਾਗ ਯੁੱਧ, ਸਾਹੇਨ ਸੀਈ ਈਨ ਸਕੈਨਜ, ਸਕੈਨਿਵੇਈਅਸ ਵੈਜਲੇਨ ufਫ ਈਨੇਮ ਅਸਟ ਸਿਟਜ਼ੇਨ, ਦਾਸ ਸਾਗ ਸੋ ਸਕੈਨ, ਡੇਅ ਸੀ ਸਟੀਨ ਬਲਿਬੇਨ ਅੰਡ ਇਮ ਜੁਹੁਰਟਿਨ. ਅਨਡ ਅੱਲਸ ਏਸ ਫਰਟਿਗ ਯੁੱਧ, ਸਚਵਾਂਗ ਈਸ ਸੀਨੇ ਫਲੈਗੇਲ ਅੰਡ ਫਰੇਗ ਵੋਰ ਉਸ ਨੂੰ, ਅੰਡ ਸਿਏ ਜਿਨਗੇਨ ਇਹਮ ਨਾਚ, ਬੀਸ ਸਿਈ ਜ਼ੂ ਈਨੇਮ ਹੂਸਚੇਨ ਗੈਲੈਂਗੇਨ, ਆਉਫ ਦੇਸਨ ਏਸ ਬ੍ਰੋਟ ਜੈਬਟ ਵਾਰ ਐਂਡ ਮੀਟ ਕੁਚੇਨ ਜੀਡੇਕੈਟ; ਅਬੇਰ ਡਾਇ ਫੈਨਸਟਰ ਵੇਅਰਨ ਵਾਨ ਹੈਲਮ ਜ਼ੁਕਰ.

“Da wollen wir uns dranmachen”, sprach Hänsel, “ and eine gesegnete Mahlzeit halten. "Ich will ein Stück vom Dach essen, Gretel, du kannst vom Fenster essen, das schmeckt süß." Hänsel reichte in die Höhe und brach sich ein wenig vom Dach ab, um zu versuchen, wie es schmeckte, und Gretel stellte sich an die Scheiben und knupperte daran. Da rief eine feine Stimme aus der Stube heraus:

"ਨਪਰ, ਨੂਪਰ, ਕਨਿਸਚੈਨ,
ਕੀ knuppert ਅਤੇ meinem Häuschen?"

ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ:

"ਡੇਰ ਵਿੰਡ, ਡੇਰ ਵਿੰਡ,
"ਦਾਸ ਹਿਮਲਿਸ਼ੇ ਕਿਸਮ",

und aßen ਵੇਟਰ, ohne sich irre machen zu lassen. ਹੇਂਸਲ, ਡੈਮ ਦਾਸ ਡਚ ਸੇਹਰ ਗਟ ਸਕੈਮਕਟੇ, ਰੀਚ ਸਿਚ ਈਨ ਗ੍ਰੋਇਸ ਸਟਕ ਡੇਵੋਨ ਹੇਰਨਟਰ, ਅਨ ਗਰੇਲ ਸਟੇਈ ਈਨ ਗੈਨਜ਼ ਰੁੰਡੇ ਫੈਨਸਟਰਚਿਬ ਹੇਰੌਸ, ਸੇਟਜ਼ਟ ਸਿਚ ਨਿਏਡਰ ਅੰਡਰ ਟੈਟ ਸਿਚ ਵੋਹਲ ਡੈਮਿਟ. ਦਾ ਗਿੰਗ ਆਉਫ ਈਨਮਲ ਡਾਇ ਟਰੇ ਆੱਫ, ਅਨ ਈਨ ਸਟੇਨੈਲੇਟ ਫ੍ਰਾਉ, ਡਾਈ ਸਿਚ ufਫ ineਫ ਈਨੇ ਕ੍ਰਿਕੇਕ ਸਟੇਟਜ਼ਟੇ, ਕਾਮ ਹੇਰਾਓਸਗੇਸਲੇਚਿਨ. ਹੈਂਸਲ ਅੰਡ ਗਰੇਲ ਇਰਸ੍ਰਕੇਨ ਸੋ ਜੀਵਾਲਟਿਗ, ਡੇਅ ਸੀ ਡਿੱਗ ਲੇਟਿਨ, ਸੀਨ ਇਨ ਡੇਨ ਹੈਂਡਨ ਹਿਲਟੇਨ.

Die Alte aber wackelte mit dem Kopfe und sprach: “Ei, ihr lieben Kinder, wer hat euch hierher gebracht? Kommt nur herein und bleibt bei mir, es geschieht euch kein Leid." Sie faßte beide an der Hand und führte sie in ihr Häuschen. Da ward ein gutes Essen aufgetragen, Milch und Pfannkuchen mit Zucker, Äpfel und Nüsse. Hernach wurden zwei schöne Bettlein weiß gedeckt, und Hänsel und Gretel legten sich hinein und meinten, sie wären im Himmel.

ਡਾਈ ਅੱਲਟੇ ਹੈਟ ਸਿਚ ਨੂਰ ਫ੍ਰੌਨਡਲੀਚ ਐਂਜਸਟੈਲਟ, ਸੀਈ ਵਾਰ ਅਬਰ ਈਨੇ ਬੇਸ ਹੇਕਸੀ, ਡਾਈ ਡੈਨ ਕਿੰਡਰਨ ufਫਲਾuਰਟੇ, ਅੰਡ ਹੈਟ ਦਾਸ ਬ੍ਰੋਥਸਲੇਨ ਬਲੂ ਗੇਬਾਟ, ਅਮ ਸਾਈ ਹਰਬੀਜ਼ੁਲੋਕਨ. ਵੇਨ ਈਨ ਗੈਵਲਟ ਕਾਮ ਵਿੱਚ ਆਈਨ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਕਟੀ ਸੀਏ ਐੱਸ ਟੋਟ, ਕੋਚਸਟ ਐੱਸ ਅੰਡ ਏਨ ਐੱਸ, ਅੰਡ ਦਾਸ ਯੁੱਧ ihr ਈਨ ਫੇਸਟਟੈਗ. ਡਾਈ ਹੇਕਸਨ ਹੈਬੇਨ ਰੋਟੇ genਜਿਨ ਅੰਡ ਕਾਨਨ ਐਨ ਨਿਕਟ ਵੇਟ ਸੇਨ, ਅਬੇਰ ਸਿਏ ਹੈਬੇਨ ਈਨੇ ਫੀਨ ਵਿਟਰੰਗ ਵਾਈ ਡਾਈ ਟਾਇਅਰ ਅੰਡ ਮਰਕੇਨਜ਼, ਵੇਨ ਮੈਨਚੇਨ ਹੇਰਕੋਮੈਨ.

Als Hänsel und Gretel in ihre Nähe kamen, da lachte sie boshaft und sprach hohnisch: “Die habe ich, die sollen mir nicht wieder entwischen!”

Früh morgens, ehe die Kinder erwacht Waren, stand sie Schon auf, und als sie beide so lieblich Ruhen sah, mit den vollen roten Backen, so murmelte sie vor sich hin: "Das wird ein guter Bissen werden." Da packte sie Hänsel mit ihrer dürren Hand und trug ihn in einen kleinen Stall und sperrte ihn mit einer Gittertüre ein. Er mochte schrein, wie er wollte, es half ihm nichts.

Dann ging sie zur Gretel, rüttelte sie wach und rief: “Steh auf, Faulenzerin, trag Wasser und koch deinem Bruder etwas Gutes, der sitzt draußen im Stall und soll fett werden. Wenn er fett ist, so will ich ihn essen." ਗ੍ਰੇਟਲ ਫਿੰਗ ਐਨ ਬਿਟਰਲਿਚ ਜ਼ੂ ਵੇਇਨੇਨ; Aber es war alles vergeblich, sie mußte tun, was die böse Hexe verlangte.

ਨੂਨ ਵਾਰਡ ਡੈਮ ਅਰਮੇਨ ਹੋਂਸਲ ਦਾਸ ਬੇਸੇਟ ਏਸਨ ਗੈਕੋਚੈਟ, ਅਬਰ ਗ੍ਰੇਟਲ ਬੇਕਮ ਨਿਕਟਸ ਅਲਸ ਕ੍ਰੇਬਸਚੇਲੇਨ.

Jeden Morgen schlich die Alte zu dem Ställchen und rief: "Hänsel, streck deine Finger heraus, damit ich fühle, ob du bald fett bist." Hänsel streckte ihr aber ein Knöchlein heraus, und die Alte, die trübe Augen hatte, konnte es nicht sehen und meinte, es wären Hänsels Finger, und verwunderte sich, daß er gar nicht felldentewer. Als vier Wochen herum waren und Hänsel immer mager blieb, da überkam sie die Ungeduld, und sie wollte nicht länger warten.

“Heda, Gretel”, rief sie dem Mädchen zu, “sei flink und trag Wasser! Hänsel mag fett oder mager sein, morgen will ich ihn schlachten und kochen."

Ach, wie jammerte das arme Schwesterchen, als es das Wasser tragen mußte, und wie flossen ihm die Tränen über die Backen herunter! "ਲੀਬਰ ਗੌਟ, ਹਿਲਫ ਅਨਸ ਡੋਚ", ਰੀਫ ਸਿਏ ਔਸ, "ਹੈਟੇਨ ਅਨਸ ਨੂਰ ਡਾਈ ਵਾਈਲਡਨ ਟਿਏਰੇ ਇਮ ਵਾਲਡ ਗੇਫਰੇਸਨ, ਸੋ ਵੇਅਰ ਡੌਚ ਜ਼ੁਸਾਮੇਨ ਗੇਸਟਰਬੇਨ!"

“ਸਪਾਰ ਨੂਰ ਦੇਨ ਗੇਪਲਰੇ”, ਸਾਗਤੇ ਡਾਈ ਆਲਟੇ, “ਇਸ ਹਿਲਫਟ ਡਾਇਰ ਅਲਲਸ ਨਿਚਟਸ।”

Früh morgens mußte Gretel heraus, den Kessel mit Wasser aufhängen und Feuer anzeğen. "Erst wollen wir backen" sagte die Alte, "ich habe den Backofen schon eingeheizt und den Teig geknetet."

Sie stieß das arme Gretel hinaus zu dem Backofen, aus dem die Feuerflammen schon herausschlugen “Kriech hinein”, sagte die Hexe, “und sieh zu, ob recht eingeheizt ist, damit wir das Brot hineinschiedtel körinnenschiedle, Und sieh zu” ਓਫੇਨ ਜ਼ੁਮਾਚੇਨ ਅੰਡ ਗ੍ਰੇਟੇਲ ਸੋਲਟੇ ਡੇਰਿਨ ਬ੍ਰੈਟੇਨ, ਅੰਡ ਡੈਨ ਵੋਲਟੇ ਸਿਏਸ ਔਫੇਸਨ।

Aber Gretel merkte, was sie im Sinn hatte, und sprach “Ich weiß nicht, wie ich's machen soll; wie kom ich da hinein?

“Dumme Gans”, sagte die Alte, “die Öffnung ist groß genug, siehst du wohl, ich könnte selbst hinein”, krabbelte heran und steckte den Kopf in den Backofen। ਫਿਰ Gretel einen Stoß, daß sie weit hineinfuhr, machte die eiserne Tür zu und schob den Riegel vor. ਹਹ! ਡਾ ਫਿੰਗ ਸਿਏ ਐਨ ਜ਼ੂ ਹਿਊਲਨ, ਗੈਂਜ਼ ਗ੍ਰੌਸੇਲਿਚ; Aber Gretel lief fort, und die gottlose Hexe mußte elendiglich verbrennen.

Gretel aber lief schnurstracks zum Hänsel, öffnete sein Ställchen und rief: “Hänsel, wir sind erlöst, die alte Hexe ist tot”

Da sprang Hänsel Heraus wie ein Vogel Aus Dem Käfig, wenn ihm die Türe aufgemacht wird. Wie haben sie sich sich gefreut sind sich um den den Hals gefallen, sind herumgesprungen und haben sich geküßt! ਅਨਡ ਵੇਲ ਸਿਏ ਸਿਚ ਨਿਚਟ ਮੇਹਰ ਜ਼ੂ ਫਰਕਟੇਨ ਬ੍ਰੂਚੇਨ, ਇਸ ਲਈ ਜਿਨਗੇਨ ਸੀ ਇਨ ਇਨ ਦਾਸ ਹਾਉਸ ਡੇਰ ਹੇਕਸੀ ਹਾਇਨਿਨ. ਡਾ ਸਟੇਨ ਇਨ ਏਲਨ ਏਕੇਨ ਕੈਸਟਨ ਮੀਟ ਪਰਲਨ ਅੰਡੇਲਸਟੀਨਨ.

“Die sind noch besser als Kieselsteine”, sagte Hänsel und steckte in seine Taschen, was hinein wollte.

ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਟਲ ਸਗਟੇ” Ich will auch etwas mit nach Haus bringen”, und füllte sein Schürzchen voll.

"Aber jetzt wollen wir Fort", sagte Hänsel, "damit wir aus dem Hexenwald herauskommen."

ਆਲਸ ਸਿਏ ਅਬੀਰ ਈਨ ਪਾਰ ਸਟੁੰਡਨ ਗੈਗੇਨਜੈਨ ਵੇਅਰਨ, ਗੈਲਿੰਗਟੇਨ ਸੀਏ ਏਨ ਈਨ ਗ੍ਰੋਈਜ਼ ਵਾਸਰ.

“Wir können nicht hinüber,” sprach Hänsel, “ich seh keinen Steg und keine Brücke।”

“Hier fährt auch kein Schiffchen”, antwortete Gretel, “aber da schwimmt eine weiße Ente, wenn ich die bitte, so hilft sie uns hinüber.” ਇੱਥੇ ਮਤਭੇਦ ਹੈ:

“ਐਂਚੇਨ, ਐਂਚੇਨ,
ਦਾ ਸਟੈਹਿਟ ਗਰੇਟੇਲ ਅਤੇ ਹੈਂਸਲ.
ਕੀਨ ਸਟੀਗ ਅਨ ਕੀਨ ਬ੍ਰਾਕੇਕ,
ਨਿੰਮ ਅਨਸ ਔਫ ਡੀਨੇਨ ਵੇਈਸਨ ਰਕੇਨ।

Das Entchen kam auch heran, und Hänsel setzte sich auf und bat sein Schwesterchen, sich zu ihm zu setzen. "Nein", antwortete Gretel, "es wird dem Entchen zu schwer, es soll uns nacheinander hinüberbringen."

ਦਾਸ ਟੈਟ ਦਾਸ ਗੁਟੇ ਟਿਅਰਚੇਨ, ਅੰਡ ਅਲਸ ਸਿਈ ਗਲੂਕਲੀਚ ਡ੍ਰਾਬੇਨ ਵੇਰੇਨ ਅੰਡ ਈਨ ਵੇਲਚੇਨ ਫੋਰਗਜਿਨਜ, ਦਾ ਕਾਮ ਇਹਨੇਨ ਡੇਰ ਵਾਲਡ ਇਮਰ ਇਕੇਨ ਬੇਕਨਟਰ ਅਨ ਇਮਰ ਬੇਕਨਟਰ ਵੋਰ, ਅੰਡ ਐਲਿਕ ਐਰਬਲਿਕਟੇਨ ਸੀਈ ਵਨ ਵੇਇਟਮ ਇਹਰੇਸ ਵਾਟਰਸ ਹਾusਸ. ਦ ਫਿੰਗੇਨ ਸੀਈ ਏ ਜ਼ੂ ਲੂਫੇਨ, ਸਟ੍ਰੈਟਨ ਇਨ ਡਾਈ ਸਟੂਬ ਹਿਨੇਨ ਅੰਡ ਫਿਲੇਨ ਇਹਰੇਮ ਵੈਟਰ ਉਮ ਡੇਨ ਹੱਲਸ. ਡੇਰ ਮਾਨ ਹੈਟੀ ਕੀਨੇ ਫ੍ਰੋਹੇ ਸਟੁੰਡੇ ਗੈਹਬਟ, ਸੀਟਡੇਮ ਇਰ ਡਾਇ ਕਿਨਡਰ ਇਮ ਵਾਲਡੇ ਗੇਲਸਨ ਹੈੱਟ, ਡਾਈ ਫ੍ਰੂ ਅਬਰ ਵਾਰ ਗੇਸਟੋਰਬੇਨ. ਗ੍ਰੇਟਲ ਸਕੇਟੈਲਟੇ ਸੇਨ ਸ਼ੋਰਜ਼ਚੇਨ ਆਉਸ, ਡੇਅ ਡਾਇ ਪਰਲਿਨ ਅੰਡੇਲਸਟੀਨ ਇਨ ਡੇਰ ਸਟੂਬ ਹਰੂਮਸਪਰੇਗਨ, ਅਨ ਹੇਂਸਲ ਵਾਰਫ ਈਨ ਹੈਂਡਵੋਲ ਨੈਚ ਡੇਰ ਐਂਡਰਨ usਸ ਸਾਈਨਰ ਟਾਸਚੇ ਦਾਜੂ. ਡਾ ਹੇਟਿਨ ਅਲ ਸੌਰਗੇਨ ਈਨ ਐਂਡ, ਲੇਅ ਫ੍ਰੌਡ ਜ਼ੂਸਮੇਨ ਵਿਚ ਅਨ ਸਾਈ.

ਸਰੋਤ:https://www.fln.vcu.edu/grimm/haensel

ਇੱਥੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿਚ ਪਾ ਸਕਦੇ ਹੋ

ਅਜੀਬ ਸੁੰਦਰ

ਹੈਂਸਲ ਅਤੇ ਗਰੇਟਲ

ਇਕ ਵਾਰ ਹੈਨਸਲ ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਟਲ ਨਾਂ ਦੇ ਦੋ ਭਰਾ ਸਨ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਬੱਚੇ ਸਨ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਇਕ ਲੱਕੜ ਦਾ ਕੁੱਕੜ, ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਕੁਝ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ. ਵੁੱਡਕਟਰ ਦੀ ਨਵੀਂ ਪਤਨੀ ਚੰਗੇ ਪਰਿਵਾਰ ਤੋਂ ਆਈ ਹੈ. ਉਸ ਨੂੰ ਜੰਗਲ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਇਕ ਖਸਤਾ ਝੌਂਪੜੀ ਵਿਚ ਰਹਿਣਾ ਅਤੇ ਗਰੀਬੀ ਵਿਚ ਰਹਿਣਾ ਨਫ਼ਰਤ ਸੀ. ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਤਰੇਈ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਸੀ.
      ਜਦੋਂ ਸਰਦੀਆਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਠੰਡ ਵਾਲੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੈਂਸਲ ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਟਲ ਆਪਣੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤੇ ਸੌਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਤਰੇਈ ਮਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਭੋਜਨ ਬਚਿਆ ਹੈ. ਜੇ ਅਸੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਨਾ ਪਾਇਆ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਮਰ ਜਾਵਾਂਗੇ, ”ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਸੁਣਿਆ।
      ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਚੀਕ ਉੱਠੇ। “ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ,” ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਹੈ। ਕੱਲ੍ਹ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਲੈ ਜਾਵਾਂਗੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਵਾਂਗੇ. ”
      “ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ,” ਹੈਂਸਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਤਸੱਲੀ ਦਿੱਤੀ। "ਅਸੀਂ ਆਪਣਾ ਘਰ ਲੱਭ ਲਵਾਂਗੇ." ਉਸ ਰਾਤ ਹੈਂਸਲ ਦੇਰ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਝੁਕਿਆ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕੰਬਲ ਭਰੇ.
      ਸਵੇਰੇ, ਉਹ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਵਜੋਂ ਜੰਗਲ ਵੱਲ ਤੁਰਨ ਲੱਗੇ. ਜਦੋਂ ਉਹ ਤੁਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਹੈਂਸਲ ਨੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਉਸਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਕੰਬਲ ਸੁੱਟੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਨੂੰ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ। ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਮਤਰੇਈ ਮਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਅੱਗ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਤੁਰੰਤ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਣਗੇ ਅਤੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਣਗੇ. ਬੇਸ਼ਕ ਉਹ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਏ.
      ਬਘਿਆੜ ਕੰਬਦੇ ਜਿਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਚੀਕਦੇ ਹੋਏ, ਹੈਂਸਲ ਅਤੇ ਗਰੇਲ ਚੰਦਰਮਾ ਦੇ ਚੜ੍ਹਣ ਤੱਕ ਅੱਗ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦੇ ਸਨ. ਤਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਚਾਨਣ ਵਿੱਚ ਚਮਕਦੇ ਹੋਏ ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਮਗਰ ਤੁਰਦਿਆਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦਾ ਰਸਤਾ ਲੱਭ ਲਿਆ.
      ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਏ. ਉਸਦੀਆਂ ਮਤਰੇਈ ਮਾਂਵਾਂ ਨੇ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਸਨ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਮਨ ਨਹੀਂ ਬਦਲਿਆ. ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ. ਰਾਤ ਨੂੰ, ਉਸਨੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਵਾਰ ਉਸਨੇ ਹੈਂਸਲ ਨੂੰ ਕੰਬਲ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਹੈਂਸਲ ਇਕ ਸਮਝਦਾਰ ਬੱਚਾ ਸੀ. ਸਵੇਰੇ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੁੱਕੀ ਰੋਟੀ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਖਿੰਡਾ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਰਸਤਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ.
      ਦੁਪਹਿਰ ਤੱਕ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਤਰੇਈ ਮਾਂ ਅਤੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ. ਇਹ ਵੇਖਦਿਆਂ ਕਿ ਉਹ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਪਰਤੇ, ਹੈਨਸੇ ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਟਲ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਚੰਦਰਮਾ ਦੇ ਚੜ੍ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਲਈ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦੇ ਰਹੇ. ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡਿਆ ਹੋਇਆ ਟਰੇਸ ਨਹੀਂ ਲੱਭ ਸਕੇ. ਕਿਉਂਕਿ ਪੰਛੀਆਂ ਨੇ ਸਾਰੀ ਰੋਟੀ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਖਾਧਾ.
      ਇਸ ਵਾਰ ਬੱਚੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਗੁੰਮ ਗਏ ਹਨ. ਉਹ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਅਤੇ ਤਿੰਨ ਰਾਤ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਭਟਕਦੇ ਰਹੇ, ਭੁੱਖੇ ਅਤੇ ਡਰ ਨਾਲ ਕੰਬਦੇ ਸਨ. ਤੀਜੇ ਦਿਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਰੁੱਖ ਦੀ ਟਹਿਣੀ ਤੇ ਬਰਫ ਦੀ ਚਿੱਟੀ ਪੰਛੀ ਵੇਖਿਆ. ਪੰਛੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗਾਇਆ. ਉਹ ਆਪਣੀ ਭੁੱਖ ਭੁੱਲ ਗਏ ਅਤੇ ਪੰਛੀ ਦੇ ਮਗਰ ਚਲੇ ਗਏ. ਪੰਛੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਕ ਅਜੀਬ ਘਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਲਿਆਇਆ. ਇਸ ਘਰ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਰੋਟੀ ਦੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ, ਕੇਕ ਦੀ ਛੱਤ ਅਤੇ ਚੀਨੀ ਦੀਆਂ ਖਿੜਕੀਆਂ.
      ਬੱਚੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਭੁੱਲ ਗਏ ਅਤੇ ਘਰ ਵੱਲ ਭੱਜੇ. ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੈਂਸਲ ਛੱਤ ਤੋਂ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਅਤੇ ਖਿੜਕੀ ਵਿੱਚੋਂ ਗ੍ਰੇਟਲ ਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅੰਦਰੋਂ ਇੱਕ ਅਵਾਜ਼ ਆਈ: "ਮੇਰੇ ਘਰ ਕੌਣ ਝੁਕ ਰਿਹਾ ਹੈ?" ਇਕ ਵਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ 'ਤੇ ਇਕ ਪਿਆਰੀ ਬੁੱਧੀ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ. "ਮੇਰੇ ਗਰੀਬ ਲੋਕ," saidਰਤ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਅੰਦਰ ਆਓ." ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਖਾਧਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਖਾਧਾ. ਉਸ ਰਾਤ ਉਹ ਖੰਭਾਂ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤੇ ਸੌਂ ਗਏ.
      ਪਰ ਸਵੇਰੇ ਸਭ ਕੁਝ ਬਦਲ ਗਿਆ. ਬੁੱ .ੀ outਰਤ ਦਾ ਪਤਾ ਚਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਕ ਜਾਦੂ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਲਾਪਰਵਾਹ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਲੁਭਾਉਣ ਲਈ ਰੋਟੀ ਅਤੇ ਕੇਕ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਘਰ ਬਣਾਇਆ. ਉਸਨੇ ਹੈਂਸਲ ਨੂੰ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਫੜ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬਿਸਤਰੇ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਕੋਠੇ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਫੇਰ ਉਸਨੇ ਗ੍ਰੇਟਲ ਨੂੰ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਤੋਰਿਆ.
      “ਤੁਹਾਡਾ ਭਰਾ ਈਕੈਸਟ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ!” ਉਸਨੇ ਰਸਮੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿਚ ਕਿਹਾ. “ਉਸ ਲਈ ਪਕਾਉ! ਉਸਨੂੰ ਚਰਬੀ ਬਣਾਓ! ਜਦੋਂ ਮੀਟ ਦੀ ਲੱਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਦੇ ਯੋਗ ਭੋਜਨ ਹੋਵੇਗਾ! ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਖਾਓਗੇ! ਉਹ ਸਾਰਾ ਭੋਜਨ ਖਾਵੇਗਾ। ” ਗਰੇਲ ਰੋਇਆ ਅਤੇ ਚੀਕਿਆ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੀਤਾ ਜਿਵੇਂ ਬੇਵੱਸ ਜਾਦੂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ.
      ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਹੈਂਸਲ ਅਜੇ ਵੀ ਸਮਝਦਾਰ ਸੀ. ਉਸ ਨੇ ਜਾਦੂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਹਰ ਸਵੇਰ ਡੈਣ ਨੇ ਇਹ ਵੇਖਣ ਲਈ ਹੈਂਸਲ ਦੀ ਉਂਗਲ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਚਰਬੀ ਪਾ ਰਿਹਾ ਹੈ. ਹੈਂਸਲ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਮੁਰਗੀ ਦੀ ਹੱਡੀ ਫੜ ਰਿਹਾ ਸੀ. “ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ. ਕਾਫ਼ੀ ਚਰਬੀ ਨਹੀਂ! ” ਡੈਣ ਰੋਈ. ਫਿਰ ਉਹ ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਗਿਆ ਅਤੇ ਗਰੇਟਲ ਨੂੰ ਹੋਰ ਪਕਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ.
      ਅਜਿਹਾ ਇਕ ਮਹੀਨਾ ਹੋਇਆ. ਇੱਕ ਦਿਨ, ਡੈਣ ਦਾ ਸਬਰ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ. “ਇਹ ਮਾਇਨੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਚਰਬੀ ਹੋ ਜਾਂ ਪਤਲੇ. ਅੱਜ ਮੈਂ ਹੈਂਸਲ ਪੇਸਟਰੀ ਬਣਾਵਾਂਗਾ! ” ਗਰੇਟ ਚੀਕਿਆ. “ਤੰਦੂਰ ਵਿਚ ਦੇਖੋ, ਵੇਖੋ ਕਿ ਆਟੇ ਤਿਆਰ ਹਨ ਜਾਂ ਨਹੀਂ!” ਡਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਗ੍ਰੇਂਟਲ, ਹੈਂਸਲ ਵਾਂਗ, ਅਜੇ ਵੀ ਸਮਝਦਾਰ ਸੀ. ਉਸਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਡੈਣ ਉਸਨੂੰ ਭੱਠੀ ਵਿੱਚ ਧੱਕ ਦੇਵੇਗੀ.
      “ਮੈਂ ਤੰਦੂਰ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਰੋਕ ਸਕਦਾ! ਮੈਂ ਆਟੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਵੇਖ ਸਕਦਾ! ” ਉਸਨੇ ਕੁਰਲਾਇਆ. ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਹਿੱਸੇ ਨਾਲ, ਡੈਣ ਨੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਗਰੇਲ ਨੂੰ ਇਕ ਪਾਸੇ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਭਠੀ ਵਿੱਚ ਅਟਕਿਆ. ਗਰੇਲਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਤਾਕਤ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੀ ਡੈਣ ਨੂੰ ਓਵਨ ਵਿੱਚ ਧੱਕਿਆ, ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.
      ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈਂਸਲ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ ਗਿਆ, ਪਰ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਘਰ ਕਿਵੇਂ ਪਹੁੰਚਣਾ ਹੈ. ਉਹ ਵਾਪਸ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਗਏ. ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਧਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਈ. ਇੱਕ ਖਿਲਵਾੜ ਨੇ ਹੈਂਸਲ ਨੂੰ ਅਤੇ ਫਿਰ ਗ੍ਰੇਟਲ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਕੰoreੇ ਤੇ ਲੈ ਗਿਆ. ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਅਚਾਨਕ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਨੂੰ ਪਛਾਣ ਲਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਨ. ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵੱਲ ਭੱਜੇ।
      ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਵੇਖਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਏ. ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਹੰਝੂਆਂ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਉਸਦੀ ਬੇਰਹਿਮ ਮਤਰੇਈ ਮਾਂ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਕੋਲ ਗਈ ਸੀ. ਉਸਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਉਦਾਸੀ ਨਾਲ ਵਿਨਾਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ.
      ਇਕ ਹੋਰ ਹੈਰਾਨੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿਚ ਸੀ. ਹੈਨਸੇਲ ਨੇ ਜਾਦੂ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਸੋਨਾ ਅਤੇ ਹੀਰੇ ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਟਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੇਪਰ ਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱ .ਿਆ। ਇਸ ਲਈ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈਆਂ ਹਨ. ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ, ਉਹ ਸਦਾ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣਗੇ.

ਰਪੂਨਜ਼ਲ

ਈਸ ਯੁੱਧ ਈਨਮਲ ਈਨ ਮਾਨ ਅਨ ਈਨ ਫਰੂ, ਡਾਇ ਵੂਨਸਚੇਨ ਸਿਚ ਸਚੋਂ ਲੈਂਜ ਵਰਜਬਲੀਚ ਈਨ ਕਾਇਂਡ, ਐਂਡਲਿਚ ਮੈਕਚ ਸਿਚ ਡਾਈ ਫਰੂ ਹੋਫਨੰਗ, ਡੇਰ ਲਿਟਬੇ ਗੋਟ ਵਰਡੇ ਇਹਰੇਨ ਵਨਸਚ ਇਰਫਲਿਨ. ਡਾਈ ਲੇਯੂਟ ਹੈੱਟ ਇਨ ਇਹਰਮ ਹਿਂਟਰਹੌਸ ਈਨ ਕਲੀਨਸ ਫੈਨਸਟਰ, ਡਾਰੌਸ ਕੌਂਟੇ ਇਨ ਇਨ ਇਨ ਈਨਨ ਪ੍ਰੈਕਟਿਗੇਨ ਗਾਰਟੇਨ ਸੇਹੇਨ, ਡੇਰ ਵੌਲ ਡੇਰ ਸਕੈਨਸਨ ਬਲੂਮੇਨ ਅੰਡਰ ਕ੍ਰੂਟਰ ਸਟੈਂਡ; ਇਰ ਯਾਰ ਅਬੀਰ ਵਾਨ ਈਨਰ ਹੋਹੇਨ ਮੌਅਰ ਉਮਗੇਬੇਨ, ਅੰਡ ਨਿਮਾਂਡ ਵਾਗਟੇ ਹਾਇਨਿਨਜੁਗੇਨ, ਵੇਲ ਇਰ ਈਨਰ ਜ਼ੌਬੇਰਿਨ ਗੇਹਰੇਟ, ਡਾਈ ਗ੍ਰੋਈ ਮਾਚਟ ਹੈਟ ਅੰਡ ਵਾਨ ਐਲਰ ਵੈਲਟ ਗੇਫਰੇਚੇਟ ਵਾਰਡ.

ਈਨਜ਼ ਟੈਗਸ ਸਟੈਂਡ ਡਾਈ ਫ੍ਰੂ ਐ ਡਾਈਜ਼ੈਮ ਫੈਨਸਟਰ ਅਨ ਸਾਹ ਇਨ ਡੇਨ ਗਾਰਟੇਨ ਹਿਨਾਬ. ਦਾ ਇਰਬਲਿਕਟੇ ਸੀਈ ਈਨ ਬੀਟ, ਡਾਸ ਮੀਟ ਡੇਨ ਸਕੈਨਸਟੇਨ ਰੈਪੁਨਜੈਲਨ ਬੇਪਫਲੇਂਜਟ ਯੁੱਧ, ਅੰਡ ਸਿਏ ਸਾਹੇਨ ਸੋ ਫਰਿਸਚ ਅੰਡਰ ਗ੍ਰੈਨ ਆਉਸ, ਡੇ ਸਿ ਸੀ ਲਾਸਟਰਨ ਵਾਰਡ ਅੰਡ ਡੈਸ ਗ੍ਰੇਟ ਵਰਲੈਂਜੈਨ ਐਂਪਫੈਂਡ, ਵਨ ਡੇਨ ਰੈਪੂਨਸਲਨ ਜ਼ੂ ਜ਼ਰੂਰੀ. ਦਾਸ ਵਰਲੈਂਗੇਨ ਨਹਮ ਜੇਦਿਨ ਟੈਗ ਜ਼ੂ, ਅਨਡ ਸੀ ਸੀ ਵੂਏਟ, ਡੇ ਸੀ ਸੀ ਕੇਨੇ ਡੇਵੋਨ ਬੇਕੋਮੈਨ ਕੌਂਟੇ, ਸੋ ਫਿਏਲ ਸੀਏ ਗੈਨਜ਼ ਅਬ, ਸਾਹ ਬਲੇਡ ਅੰਡਰ XNUMX ਵੀਂ.

Da Erschrak der Mann und fragte: "ਕੀ ਫ਼ਹਿਲਟ ਦਿਰ, ਲੀਬੇ ਫਰਾਉ ਸੀ?"

"Ach, antwortete sie, "wenn ich keine Rapunzeln aus dem Garten hinter unserm Hause zu essen kriege so sterbe ich."

ਡੇਰ ਮਾਨ, ਡੇਰ ਸਿਈ ਲੈਬ ਹੈੱਟੀ, ਡਚਟ: ਏਹ ਡੂ ਡਾਇਨ ਫਰਾਉ ਸਟੀਰਬੇਨ ਲੂਸੈਸਟ ਹੋਲਸਟ ਡੂ ਇਹਰ ਵਾਨ ਡੇਨ ਰੈਪੂਨਜ਼ਲਨ, ਈਸ ਮੈਗ ਕੋਸਟਨ, ਸੀ ਈ ਐਸ ਦੀ ਇੱਛਾ. ਇਨ ਡੇਰ ਅੇਂਬੇਡਮੇਮਰੰਗ ਸਟੀਗ ਇਰ ਵੀ denber ਡਾਇ ਮਾ Mauਰ ਇਨ ਡੇਨ ਗਾਰਟੇਨ ਡੇਰ ਜ਼ੌਬੇਰਿਨ, ਸਟੈਚ ਇਨ ਐਲਰ ਈਲੀ ਈਨ ਹੈਂਡਵੋਲ ਰੈਪਨਜ਼ਲਨ ਅੰਡਰ ਬ੍ਰੈਕੇਟ ਸੀਨ ਸੀਨਰ ਫ੍ਰਾਉ. ਸੀਈ ਮਛੇਟ ਸਿਚ ਸੋਗਲੀਚ ਸਲਾਟ ਦਰਸ ਅਨੌਸ ਸਿਈ ਇਨ ਵੋਲਰ ਬੇਗੀਅਰਡ ਆਉਫ. ਸੀਈ ਹੈਟਿਨ ਇਹਿਰ ਅਬਰ ਸੋ ਗਟ ਇਗੇਸਮੇਕਟ, ਐਡਰਨ ਟੈਗ ਨੋਚ ਡਰੀਮਲ ਸੋਵੀਅਲ ਲਾਸਟ ਬੇਕਮ ਤੋਂ ਡੇß ਸੀ. ਸੋਲਟ ਸੀਈ ਰੁਹੇ ਹੈਬੇਨ, ਸੋ ਮਿßਟ ਡਰ ਮਾਨ ਨੋਚ ਈਨਮਲ ਇਨ ਡੇਨ ਗਾਰਟੇਨ ਸਟੇਗੀਨ. ਏਰ ਮੈਕਟੀ ਸੀਚ ਵੀ ਡੇਰ ਅਬੇਂਦਡੇਮਮੇਰੰਗ ਵਾਈਡਰ ਹਿਨਾਬ ਵਿਚ. ਆਲਜ਼ ਏਰ ਅਬਰ ਡਾਇ ਮੌਅਰ ਹੇਰਬਗੇਕਲੇਟਰਟ ਵਾਰ, ਏਰਸ੍ਰੈਕ ਏਰ ਗੇਵਾਲਟਿਗ, ਡੇਨ ਇਰ ਸਾਹ ਡਾਈ ਜ਼ੌਬੇਰਿਨ ਵੋਰ ਸਿਚ ਸਟੀਨ.

“Wie kannst du es wagen”, sprach sie mit zornigem Blick, “in meinen Garten zu steigen und wie ein Dieb mir meine Rapunzeln zu stehlen? Das soll dir schlecht bekommen!”

“Ach”, antwortete er, laßt Gnade für Recht ergehen, ich habe mich nur aus Not dazu entschlossen. Meine Frau hat Eure Rapunzeln aus dem Fenster erblickt und empfindet ein so großes Gelüsten, daß sie sterben würde, wenn sie nicht davon zu essen bekommt.

Da ließ die Zauberin in ihrem Zorne nach und sprach zu ihm: “Verhält es sich so, wie du sagst so will ich dir gestatten, Rapunzeln mitzunehmen, soviel du willst; Allein ich mache eine Bedingung: Du mußt mir das Kind gegen, das deine Frau zur Welt bringen wird. "Es soll ihm gut gehen, und ich will für es sorgen wie eine Mutter."

ਡੇਰ ਮਾਨ ਸੇਗਟੇ ਇਨ ਡੇਰ ਐਂਗਸਟ ਏਲਜ਼ ਜ਼ੂ, ਅੰਡ ਅੱਲ ਡ੍ਰੂ ਫ੍ਰੂ ਫੂ ਵੋਚਨ ਕਾਮ, ਸੋ ਏਰਸਚੇਨ ਸੋਗਲੀਚ ਮਰ ਡੌ ਜ਼ੌਬੇਰਿਨ, ਗੈਬ ਡੈਮ ਕਿਨਡੇ ਨਮੇਨ ਰੈਪੁਨਜ਼ਲ ਅੰਡ ਨਹਮ ਈਸ ਸੀਟ ਕਿਲ੍ਹੇ.

ਰੈਪੂਨਜ਼ਲ ਵਾਰਡ ਦਾਸ ਸਕੈਨਸੈਂਟ ਕਿੰਡ ਅਨੇਟਰ ਡਰ ਸੋਨੇ. ਐਲਸ ਏਸ ਜ਼ਵੈਲਫ ਜੇਹਰੇ ਅਲਟੀ ਵਾਰਡ, ਸਕਲੋਇਸ ਈਸ ਡੌ ਜ਼ੌਬੇਰਿਨ ਇਨ ਈਨਨ ਟਰਮ, ਡੂੰਘੀ ਈਨੇਮ ਵਾਲਡੇ ਲੈੱਗ ਅੰਡਰ ਸ਼ਾਦੀਕ ਟ੍ਰੇਪੀ ਨੋਚ ਟੇਰੇ ਹੱਟੇ; ਨੈਨ ਗਾਂਜ ਓਬੇਨ ਵਾਰ ਈਨ ਕਲੀਨਜ਼ ਫੈਨਸਟਰਚੇਨ. ਵੇਨ ਡਾਈ ਜ਼ੌਬੇਰਿਨ ਹਾਇਨਿਨ ਵੋਲਟੇ, ਸੋ ਸਟੈਲੇਟ ਸਿਏ ਸਿਚ ਅਨਟੇਨ ਹਿਨ ਅਨ ਰੀਫ:

"ਰੈਪੰਜ਼ਲ, ਰੈਪੰਜ਼ਲ,
Laß mir dein Har Herunter!”

ਰੈਪੂਨਜ਼ਲ ਹੈੱਟ ਲਾਂਜ, ਪ੍ਰੈਚਟੀਗੇ ਹੇਅਰ, ਫੀਨ ਵਾਈ ਆਈਜਪੋਨਨੇਨ ਗੋਲਡ. ਵੇਨ ਸਿਏ ਨਨ ਡਾਈ ਸਟੀਮਾਈਮ ਡੇਰ ਜ਼ੌਬੇਰਿਨ ਵੇਰਨਾਹਮ, ਇਸ ਲਈ ਬੈਂਡ ਸਿਈ ਇਹਰੇ ਜ਼ਪੇਫ ਲੌਸ, ਵਿਕੇਲਟੀ ਸੀਈ ਓਬੇਨ ਅਮ ਇਨੇਨ ਫੈਨਸਟਰਹੈਕਨ, ਅੰਡ ਡੈਨ ਫਿਲੇਨ ਡਾਇ ਹੇਅਰ ਜ਼ਵਾਨਜਿਗ ਏਲੇਨ ਟ੍ਰਾਈਫ ਹਿunਨਟਰ, ਅੰਡ ਡਾਈ ਜ਼ੌਬਰਿਨ ਸਟੀਗ ਡਾਰਨ ਹੀਨੌਫ.

ਨਾਚ ਈਨ ਪਾਰ ਜਹਰੇਨ ਟ੍ਰਗ ਐਸ ਸਿਚ ਜ਼ੂ, ਦਾß ਡੇਰ ਸੋਹਨ ਡੇਸ ਕੈਨਿਗਸ ਡ੍ਰੈਚ ਡੇਨ ਵਾਲਡ ਰਿਟ ਅਨ ਐਂਡ ਡੈਮ ਤੁਰਮ ਵਰੋਬਰਕਮ. ਦਾ ਹੇਰਟ ਏਰ ਈਨ ਈਨ ਗੈਸਾਂਗ, ਡੇਰ ਵਾਰ ਸੋ ਝੂਠ ਬੋਲਣਾ, ਦਾਏਰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਅੰਡਰ ਹੌਰਚਟੇ. ਦਾਸ ਯੁੱਧ ਰੈਪੂਨਜ਼ਲ, ਮਰਨਾ ਇਹਰਰ ਵਿਚ ਆਇਨਸਮਕੀਟ ਸਿਚ ਡਾਈ ਜ਼ੀਟ ਡੈਮਿਟ ਵਰਟਰੇਬ, ਇਹਰੇ ਸਯੀ ਸਟਿਮੇਮੇ ਇਰਸ਼ਚੇਲੇਨ ਜ਼ੂ ਲਾਸਨ. ਡੇਰ Königssohn wollte zu ihr hinaufsteigen und suchte nach einer Türe des Turms: ਅਬੇਰ ਈਸ ਵਾਰ ਕੀਨੇ ਜ਼ੂ ਫਾੱਡੇਨ. ਏਰ ਰਿਥਾਈਮ. ਡੌਚ ਡੇਰ ਗੈਸਾਂਗ ਹੈੱਟ ਆਈਹਮ ਸੋ ਸੇਹਰ ਦਾਸ ਹਰਜ ਜੀਰਥਰਟ, ਡੇਅਰ ਇਰ ਜੇਡੇਨ ਟੈਗ ਹਿਨਾਅਸ ਇਨ ਡੇਨ ਵਾਲਡ ਗਿੰਗ ਐਂਡ ਜ਼ੁਹਰੀਟ. ਅਲਸ ਏਰ ਈਨਮਲ ਸੋ ਹਾਇਟਰ ਏਨੇਮ ਬਾumਮ ਸਟੈਂਡ, ਸਾਹ ਏਰ, ਡੇß ਈਨ ਜ਼ੌਬੇਰਿਨ ਹਰਨਕੈਮ, ਅੰਡਰ ਹਿਰਟ, ਵਾਈ ਸੀ ਹਾਇਨੋਫਰੀਫ:

"ਰੈਪੰਜ਼ਲ, ਰੈਪੰਜ਼ਲ,
Laß mir dein Har Herunter!”

Da ließ Rapunzel die Haarflechten herab, und die Zauberin stieg zu ihr hinauf. "Ist das die Leiter, auf welcher man hinaufkommt, so will ich auch einmal mein Glück versuchen." ਅਂਡ ਡੇਨ ਫੋਲਗੇਂਡੇਨ ਟੈਗ, ਅਲਸ ਏਸ ਐਨਫਿੰਗ ਡੰਕੇਲ ਜ਼ੂ ਵਰਡੇਨ, ਗਿੰਗ ਏਰ ਜ਼ੂ ਡੇਮ ਟਰਮੇ ਅਂਡ ਰੀਫ:

"ਰੈਪੰਜ਼ਲ, ਰੈਪੰਜ਼ਲ,
Laß mir dein Har Herunter!”

ਅਲਸਬਾਲਡ ਫਿਲੇਨ ਡਾਈ ਹਾਰੇ ਹਰਬ, ਅੰਡ ਡੇਰ ਕੋਨਿਗਸੋਹਨ ਸਟੀਗ ਹਿਨੌਫ। Anfangs erschrak Rapunzel gewaltig, als ein Mann zu ihr Hereinkam, wie ihre Augen noch nie einen erblickt hatten. Doch der Königssohn fing an, ganz freundlich mit ihr zu reden, und erzählte ihr, daß von ihrem Gesang sein Herz so sehr sei bewegt worden, daß es ihm keine Ruhe gelassen und er sie selbst müshenbessen. Da verlor Rapunzel ihre Angst, und als er sie fragte, ob sie ihn zum Manne nehmen wollte, und sie sah, daß er jung und schön war, so dachte sie: Der wird mich lieber haben als die altejundagute, und sie sah ”, und legte ihre ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਸੀਨ ਹੈਂਡ।

Sie sprach: “Ich will gerne mit dir gehen, aber ich weiß nicht, wie ich herabkommen kann. Wenn du kommst, so jedesmal einen Strang Seide mit ਲਿਆਓ, daraus will ich eine Leiter flechten, und wenn die fertig ist, so steige ich herunter, und du nimmst mich auf dein Pferd."

ਸੀਅ ਵੇਰਾਬ੍ਰੇਡੀਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦਾßਰ ਬੀਸ ਬਿੱਸ ਅਲੀ ਅਬੇਡੇ ਜ਼ੂ ਇਹਰ ਕਾਮੈਨ ਸੋਲਟ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ: ਡੇਨ ਬੇਈ ਟੈਗ ਕਾਮ ਡਾਈ ਅਲਟ.

Die Zauberin merkte auch nichts davon, bis einmal Rapunzel anfing und zu ihr sagte: “Sag Sie mir doch, Frau Gotel, wie kommt es nur, Sie wird mir viel schwerer heraufzuziehen als den ködernistimir, den könderigen , zu ihr sagte ?”

"Ach du gottloses Kind!" rief die Zauberin, “was muß ich von dir hören; ich dachte, ich hatte dich von aller Welt geschieden, und du hast mich doch betrogen!”

ਇਹਰਮ ਜ਼ੌਰਨ ਪੈਕਟੇ ਸੀਈ ਡਾਇ ਸਕੂਨੇਨ ਹੈਰੇ ਡੇਰ ਰੈਪੂਨਜ਼ਲ, ਸਕਲਗ ਸਿਈ ਈਨ ਪਰਮਲ ਉਮ ਇਹਰੇ ਲਿੰਕੇ ਹੈਂਡ, ਗਰਿਫ ਈਨੇ ਸ਼ੀਅਰ ਮੀਟ ਡੇਰ ਰੀਚਟਨ, ਅੰਡ, ਰਿਟਸ, ਰੇਸ਼ਚ, ਵੇਅਰਨ ਸੀਈ ਐਬਗੇਸਚਿਨਟਿਨ, ਅੰਡਰ ਡਾਇ ਸਕਚੇਨ ਫਲੇਚਨ ਡੇਰ ਏਰਗੇ ਲਗੇਨ. ਅਨ-ਸੀਡ ਵਾਰ ਇੰਨਾ ਅਨਬਰਮੇਰਜ਼ਿਗ, ਡੇß ਸੀ ਡਾਈ ਅਰਮੇ ਰੈਪੂਨਜੈਲ ਇਨ ਈਨ ਵੂਸਟੇਨੀ ਬ੍ਰੈਚਟੇ, ਡੂ ਸੀਅ ਇਨ ਗਰੂਇਮ ਜੈਮਰ ਐਂਡ ਐਲੈਂਡ ਲੇਬੇਨ ਮਿßਟੇ.

ਡੈਨਸੈਲਬੇਨ ਟੈਗ ਅਬੀਰ, ਵੂ ਸੀ ਰੈਪੂਨਜ਼ਲ ਵਰਸਿਟੀਓਨ ਹੈਟੀ, ਮੈਕੇਟ ਅਬੈਂਡਜ਼ ਡਾਇ ਜ਼ੌਬੇਰਿਨ ਡਾਈ ਅਬਗੇਸਨੀਟਟੇਨ ਫਲੇਚਟਨ ਓਬੇਨ ਐਮ ਫੈਨਸਟਰਹੇਕਨ ਫੈਸਟ, ਅੰਡ ਅਲਸ ਡੇਰ ਕੈਨਿਗਸੋਹਨ ਕਾਮ ਅਨ ਰੀਫ:

"ਰੈਪੰਜ਼ਲ, ਰੈਪੰਜ਼ਲ,
Laß mir dein Har Herunter!”

ਇਸ ਲਈ ਝੂਠ sie ਮਰ Hare hinab. ਡੇਰ Königssohn stieg hinauf, Aber er fand oben nicht seine litbste Rapunzel, sondern die Zauberin, die ihn mit bösen und giftigen Blicken Ansah.

“Aha”, rief sie höhnisch, “du willst die Frau Liebste holen, aber der schöne Vogel sitzt nicht mehr im Nest und singt nicht mehr, die Katze hat ihn geholt und wird dir auch noch die Augen augen austürzen duchraten diuskrat. wirst sie nie wieder erblicen!”

ਡੇਰ ਕੌਨੀਗਸੋਹਨ ਗੈਰੀਐਟ ßਯੂਅਰ ਸਿਚ ਵੋਰ ਸ਼ਮੇਰਜ਼ੇਨ, ਅੰਡ ਇਨ ਡੇਰ ਵਰਜਵੇਇਫਲੰਗ ਸਪ੍ਰਾਂਗ ਏਰ ਡੈਨ ਤੁਰਮ ਹੇਰਬ. ਦਾਸ ਲੇਬੇਨ ਬ੍ਰੈਚਟੇ ਏਰ ਡੇਵੋਨ, ਅਬੇਰ ਡਾਈ ਡੋਰਨਨ, ਇਨ ਡਾਈਰ ਈਰ ਫਿਏਲ, ਜ਼ੇਰਸਟੇਨ ਆਈਹਮ ਡਾਈ Auਜਿਨ. ਦਾ ਇਰਟ ਇਰ ਅੰਨ੍ਹਾ ਇਮ ਵਾਲਡ ਯੂਮਰ, ਐਚ ਨਿਚਟਸ ਆਲਸ ਵਰਜਲਿਨ ਅਨ ਬੀਅਰਨ ਐਂਡ ਟੈਟ ਨਿਕਟ ਅਲਸ ਜੈਮਰਨ ਅੰਡ ਵੇਨਨ üਬਰ ਡੀਨ ਵਰਲੁਸਟ ਸਾਈਨਰ ਲੈਬਸਟੇਨ ਫਰੂ.

ਇਸ ਲਈ ਭਟਕਣਾ ਏਰ ਈਨੀਗੇ ਜਾਹਰੇ ਇਮ ਏਲੈਂਡ ਉਮਰ ਅਤੇ ਅੰਡਰ ਗ੍ਰੀਆਟ ਐਂਡਲਿਚ ਇਨ ਡਾਈ ਵੂਸਟੇਨੀ ਵੂ ਰੈਪੁਨਜ਼ਲ ਮੀਟ ਡੇਨ ਜ਼ੁਵਿਲਿੰਗੇਨ, ਡਾਇ ਸੀ ਸੀ ਗੈਬੋਰਿਨ ਹੈੱਟ, ਈਨੇਮ ਨਾਬੇਨ ਅਨ ਈਨੇਮ ਮਡਚੇਨ, ਕਾਮਮਰਲਿਚ ਲੇਬਟੇ. ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਓਵਰਨਹੈਮ ਈਨ ਸਟੀਮੈਮ, ਐਂਡ ਸਿਏ ਡਿuchਸ਼ਟੀ ਇਹੀ ਬੇਕਨੈਂਟ. ਦਾ ਗਿੰਗ ਏਰ ਦਰਾਉਫ ਜ਼ੂ ਅੰਡ ਵਾਈ ਇਰ ਹਰੈਂਕਮ, ਏਰਕੰਟੇ ਇਹਨ ਰੈਪਨਜ਼ਲ ਅੰਡਰ ਫਾਈਲ ਇਹਮ ਯੂਮ ਡੇਨ ਹਾਲ ਅਨ ਵਾਇਨਟੇ. ਜ਼ਵੇਈ ਵੋਂ ਇਹਰੇਨ ਟ੍ਰੈਨਨ ਅਬੇਰ ਬੇਨੇਟਜ਼ਟੇਨ ਸੀਨ genਜਿਨ, ਡਾ ਵਰਡਨ ਸੀਈ ਵਿਜ਼ਰ ਕਲੇਰ, ਅੰਡਰ ਏਰ ਕੋਨਟੇ ਡੈਮਿਟ ਸੇਨ ਵਿਈ ਸੋਨਸਟ. ਸੇਨ ਰੀਚ ਵਿਚ ਏਰ ਫ੍ਰੇਟ ਸਿਏ, ਵੋ ਇਰ ਮੀਟ ਫ੍ਰੌਇਡ ਐਂਫੈਂਗੇਨ ਵਾਰਡ, ਅੰਡਰ ਸਿਏ ਲੇਬਟੇਨ ਨੋਚ ਲੈਨਜ ਗਲੇਕਲੀਚ ਅੰਡ ਵਰਜਨੀ.

ਡੈਨਕੇ ਸਕੈਨ ਨਜ਼ੀਰ
harikasın
ਤੁਸੀਂ ਸੁਪਰ ਹੋ
ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਹੋ
ਜੇ ਮੈਂ ਜਰਮਨ ਜਾਣਦਾ, ਮੈਂ ਜਰਮਨ ਵਿਚ ਲਿਖਦਾ.
ਰੱਬ ਨੂੰ ਅਸੀਸ

tsk ਨਾਜ਼ੀਰ ਚੰਗੀ ਕਹਾਣੀ